پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه)

"مافیا" در ابتدا فقط یک گروه تبهکاری در ایتالیا بود. هر تشکیلات مافیایی، یک پدر خوانده داشت و سپس فرزندان، خویشان، مزدوران، تبهکاران، جنایتکاران و در پی آنان بسیاری از کسبه یا شرکت‌ها نیز عضو شده و یا به خاطر همکاری، پوشش و حمایت قرار می‌گرفتند؛ و البته سیاستمداران بسیاری نیز به عضویت گروه‌های مافیایی درآمدند!

با انتقال سیاست و قدرت در نظام سلطه، از انگلیس به امریکا و به ویژه پس از پایان جنگ جهانی دوم، و در نتیجه انتقال قدرت اقتصادی به امریکا، به ویژه پس از موافقت قدرت‌های اروپایی با چاپ دلار بدون پشتوانه از سوی امریکا و در نتیجه تأسیس بانک‌های کلان و هم چنین پیدایش احزاب در امریکا، "مافیا" نیز از ایتالیا به امریکا انتقال یافت و البته شکل تشکیلاتی‌تر و مدرن‌تری به خود گرفت و حتی در داخل تشکل‌ها و سازمان‌های دولتی نفوذ پیدا کرد.

اما، امروزه به هر سازماندهی و تشکیلات پنهان، برای زد و بند، کارسازی، عزل و نصب، قاچاق سنّتی و یا حتی رسمی از گمرکات، سلطۀ تشکیلاتی بر ارز و بازار، پشت‌پردۀ نظامات اقتصادی و بانکی، صادرات و واردات و حتی نظام تولید و توزیع و ... نیز "مافیا" می‌گویند؛ در واقع "مافیا" دیگر به همان تشکل‌های مافیایی اختصاص ندارد، بلکه به هرگونه تشکل و سازماندهی پنهان و پشت‌پرده برای نفوذ و فساد [به ویژه مالی]، "مافیا" گفته می‌شود.

مافیا یک بازی غیرمعمولی

گفته می‌شود که "بازی مافیا" را ابتدا یک روانشناس روسی، به نام «دیمیتری دیویدوف» طراحی و ساخته است.

«دیمیتری دیویدوف یک روان‌شناس روسی بود. یک روان‌شناس روس. او در تمام عمر به دنبال کشف حقیقت آدم‌ها بود. حقیقت زبان بدنشان، حرف‌هایشان، تبحرهایی که دارند و پنهان می‌کنند، قدرت تمرکزشان و... . شاید به خاطر همین هم بود که بازی «مافیا» را طراحی کرد. دیمیتری این بازی را در دانشکده روانشناسی دانشگاه ایالتی موسکو اجرا و در کلاس‌های درس، خوابگاه‌ها و حتی اردوگاه‌های تابستانی دانشگاه مسکو منتشر کرد. دانشجویان روسی که برای کارشناسی ارشد به خارج از کشور رفته بودند، مافیا را با خود بردند و در باشگاه‌ها و گروه‌هایی که به آن‌ها پیوسته بودند، انتشار دادند. این بازی خیلی زود در سایر دانشگاه‌ها و حتی مدرسه‌های اتحاد جماهیر شوروی رواج پیدا کرد و به سایر مناطق اروپا و سپس ایالات‌متحده و حتی دانشگاه پرینستون هم رسید. بعد از آن یک تئاتر در لندن غربی، مافیا را در اواخر دهه ۸۰ با شیوه‌های بداهه‌نوازی خود ادغام کرد. تا جایی که کودکان در یک اردوی تابستانی پنسیلوانیا، قوانین را با اشتیاق به یکدیگر یاد می‌دادند. کم‌کم دانشجو‌ها از هر شهری که آمده بودند، هنگام برگشت بازی مهیج مافیا را به زادگاه خودشان بردند. مافیا در نقاط مختلف جهان، تغییرات اندکی پیدا کرد، اما سرانجام در کنار همه سرگرمی‌ها به عنوان یک بازی جذاب و مهیج شناخته شد.» (وزارت آموزش و پرورش - دفتر انتشارات و فناوری آموزشی)

●- «یمیتری دیویدوف» در این بازی، دو گروه را مقابل هم قرار داده است؛ گروه اول، همان "مافیا" می‌باشند که بسیار هدفمند و برنامه‌ریزی شده کار می‌کنند - با دروغ و حیله و جنایت پیش می‌روند، و گروه دوم، مردم یا "شهروندان"، که عمدتاً ناآگاه می‌باشند و به سرعت و سادگی فریب می‌خورند.

●- این بازی، پس از آن که وارد ایران شد، به سرعت نشر یافت و با استقبال جوانان مواجه شد، تا جایی که حتی جوانان با هم قرار می‌گذاشتند تا در "کافه مافیا"های آشکار و پنهان دور هم جمع شوند و با شرط‌بندی و ... "مافیا بازی" کنند، و یا حتی  دانش‌آموزان، پس از مدرسه به مراکز بازی‌های اینترنتی «گِیم نت» می‌رفتند که با یک دیگر در محل و یا حتی از راه دور، بازی کنند!

●- در این بازی، یک عده با اشتیاق، مترصدند که عضو "مافیا" شوند و اگر انتخاب با خودشان نباشد نیز سعی دارند که نقش خود را به عنوان یک عضو مافیا، به خوبی ایفاد نمایند. چهره در نقاب بکشند، خود را انسان‌های صالح، خیرخواه، فکور و فعال نشان دهند، دروغ‌های استراتژیک بگویند، شک و تردید نسبت به همگان را رواج دهند، افراد بی‌گناه و شهروندان عادی را مفسدان اصلی نشان دهند ... و بدین ترتیب بر شهر سلطه یابند!

●- در این بازی نیز هدف طراحان محقق نمی‌شود، چرا که شهروندان ساده نیستند، بلکه از ابتدا می‌دانند یک گروه فاسد و مافیایی به جمع‌شان نفوذ کرده و با هوشیاری و زیرکی، سعی در شناسایی و معرفی آنها و اخراجشان از شهر را دارند. قطعاً چنین مردمانی، ناآگاه و ساده نیستند.

*- در این بازی، برای مردم [بازیگران]، در ابتدا هیچ فرقی ندارد یک شهروند ساده و سالم باشند، و یا یک عضو مافیا؛ بلکه می‌خواهند در هر کجا که واقع شدند، خوب بازی کنند.

پخش رسانه‌ای

حال، کدام عقل سالمی که به اصول پایۀ آموزش، تبلیغات، فرهنگ‌سازی، اخلاق و روابط اجتماعی، تعلیم و تربیت، سرگرمی سالم و ... کمترین شناختی دارد، تشخیص داده که ساختن برنامه‌ای تحت همین نام "مافیا" و پخش آن در رسانۀ ملی، مفید و آموزنده می‌باشد؟!

●- هنگام بازی مافیا در کافه مافیا و یا فضای مجازی، در نهایت ده نفر با هم بازی می‌کنند و اگر روزی هزار گروه در کشور همزمان به این بازی مشغول شوند، سرجمع ده هزار نفر می‌شوند که بیشتر آنان محصل و جوان می‌باشند؛ اما وقتی این بازی از رسانۀ ملی پخش و فرافکنی می‌شود، نه تنها رسمیّت و مجوز می‌یابد، بلکه ده نفر بازی می‌کنند و میلیون‌ها نفر از کودک، نوجوان، جوان، میانسال و حتی سالخورده، به تماشای آن می‌نشینند؛ مواضع موافق و مخالف با هر یک پیدا می‌کنند و خود را مخاطب و دریافت کنندۀ آموزه‌ها و پیام‌های مستقیم و غیر مستقیم و البته مخرّب آن قرار می‌دهند!

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

نظر شما راجع به بازی گروهی مافیا که رواج پیدا کرده‌ است و از تلویزیون هم پخش شده چیست‌؟

پاسخ (نشانی پویند):

https://www.x-shobhe.com/etc/12036.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون