پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

قبول کننده خداوند است، اما تبیین نموده که چه کاری را قبول می‌کند و چه کاری را قبول نمی‌کند و اجازه نداده کسی نافرمانی کند و بگوید: «آن که باید قبول کند، اوست!» مگر می‌شود کسی از خودش قانون وضع کند و بگوید: «آن که باید قبول کند، اوست!»؛ بدیهی است که قبول نمی‌کند.

معنای ارحم الرّاحمین بودن خداوند سبحان، این نیست که می‌توانید دین او را به بازی بگیرید، شریعتش را تعطیل کنید، از جانب خودتان احکام (َشریعت) وضع کنید و هر کاری که دلتان خواست انجام دهید و بگویید: «در آخر او باید قبول کند که ارحم الرّاحمین است!»

بندگی (عبادت)، در اطاعت و تبعیت متجلی می‌گردد و کفر، شرک، طغیان و استکبار نیز در نافرمانی و خودسری نمایان می‌شود.

در احکام، هر مسلمان بالغی، یا باید خودش فقیه و مجتهد باشد و یا از فقیه (مرجع) تقلید کند؛ یعنی در احکام از او پیروی نماید و کسی اجازه ندارد که احکام را رعایت نکند و یا از خودش قوانینی وضع کند و آن را به حساب اسلام نیز بگذارد و توجیه کند که «قبول کننده خداست»؛ بله، قبول کننده خداست و چنین سبک شمردن احکامش و خودسری‌ها را قبول نمی‌کند.

*- این که دلت پاک باشد، عمل مهم نیست - یا این خداست که باید قبول کند و رعایت احکام مهم نیست - یا چون خدا ارحم الرّاحمین است، می‌توانیم تخلف نماییم، مرتکب حرام شویم و ...، همه برای دور کردن مسلمان از مسلمانی، اطاعت و بندگی خداوند سبحان می‌باشد که قطعاً خودسری، دین‌سازی و بندگی از هوای نفس خود و دیگران جایگزینش می‌گردد!

فرض کنید که کسی نماز را ترک کند و بگوید: «آن که باید مرا قبول کند، خداست»، یا بگوید: «دوست دارم نمازم را به فارسی یا انگلیسی بخوانم، آن که باید قبول کند اوست!» دیگری در نمازهای واجب، رو به قبله نایستد و بگوید: «قبول کننده خداست، او همه جا هست» یا دیگری سایر احکام، واجبات و محرمات را رعایت ننماید و بگوید: «قبول کننده خداست!» اینها همه مسخره کردن و تعطیل نمودن شریعت و تبعیت و بندگی هوای نفس خویشتن است، نه بندگی خداوند سبحان!

بله، قبول کننده خداوند سبحان است، اما دین و شریعت را برای چه فرستاده است؟! احکام را او وضع و ابلاغ کرده است و فرموده اگر واقعاً خدا را دوست دارید، از رسولش تبعیت و اطاعت نمایید تا خدا هم شما را دوست بدارد و به خاطر این محبت دو طرفه، گناهانتان را ببخشد:

«قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ» (آل عمران، 31)

- بگو: اگر خدا را دوست می‌داريد، از من پيروی كنيد! تا خدا (نيز) شما را دوست بدارد، و گناهانتان را ببخشد، و خدا آمرزندۀ رحیم است.

بله، بخشاینده خداوند عفوّ و غفار است؛ اما فرموده برای بخشش، اولاً باید استغفار (طلب بخشش و پوشش) نمایید، ثانیاً توبه کنید، یعنی گناه را ترک کنید و از گناه به سوی او روی برگردانید و ثالثاً برای اصلاح خطاها اقدام نمایید.

*- در احکام نماز، واجبات و مبطلات آن را تعیین نموده است، یعنی اگر رعایت نشوند، نماز باطل می‌شود و همین طور است در رابطه با هر امر دیگری.

به عنوان مثال، در موضوع «موالات در نماز»، فتوا این است:

«نمازگزار باید اجزای نماز، مانند رکوع و سجود و تشهد و غیره را با «موالات» یعنی پی در پی به جا آورد و میان آنها فاصله‌ی طولانی و غیر متعارف نیندازد، پس اگر میان اجزای نماز به قدری فاصله شود که در نظر بیننده از حالت نماز خواندن خارج شود، نمازش باطل است.» (1)

بنابراین، اگر کسی موالات را به ترتیبی که بیان شده رعایت نکند، نمازش باطل می‌شود و نمی‌تواند بگوید: «آخر سر خدا باید قبول کند»، خُب خدا قبول نمی‌کند!

*- خداوند متعال، به هیچ کسی [حتی پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله] اجازه نداده که از جانب خودش دین و شریعت بسازد، حلال و حرام وضع کند و بگوید: «آخر کار خدا باید قبول کند که ارحم الراحمین است!»؛ چنان که فرموده هیچ دینی جز آن چه خودم برای شما قرار دادم، مقبول نمی‌باشد:

«وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ» (آل عمران، 85)

- و هر كه جز اسلام دينى [ديگر] جويد هرگز از وى پذيرفته نشود و وى در آخرت از زيانكاران است.

●- بنابراین، اگر مسلمانی از روی نادانی خطایی کند، چه بسا بر او ببخشد و این بدان معنا نیست که مثلاً اگر نمازهایش را به جای نیاورد یا احکام نماز را رعایت ننمود، اشکالی نداشته باشد و نمازش مقبول هم باشد - یا اگر طهارت نداشته، بدنش پاک باشد - یا اگر در تجارت، حلال و حرام را مخلوط کرده، اموالش پاک و حلال باشد؛ بلکه گناهش بخشوده می‌شود و به او می‌گویند: «برو نمازهای فوت شده را قضا کن - نمازهای باطل شده را نیز باید به صورت درست قضا نمایی - برو بدنت را تطهیر کن - برو اموالت را محاسبه کن و مال حرام را جدا کن و ...»؛ اما اگر دانسته و عمداً واجبات و محرمات را رعایت نکند، اعمالش نیز باطل می‌شود؛ چنان که فرمود:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ» (محمد صلوات الله علیه و آله، 33)

- ای كسانی كه ايمان آورده‏‌ايد اطاعت كنيد خدا، و اطاعت كنيد رسول خدا را، و اعمال خود را باطل مسازيد.

●- انسان باید رشد کند، به کمال برسد و هر چه بیشتر مقرب درگاه الهی گردد و احکام، همان قوانین و بایدها و نبایدهای زندگی فردی و اجتماعی، برای چگونه زیستن و شدن می‌باشد که از سوی خداوند سبحان وضع شده و توسط پیامبرش صلوات الله علیه و آله، ابلاغ و تعلیم شده است؛ لذا باید اطاعت و اجرا شوند تا هدف محقق گردد.

مشارکت و هم‌افزایی - لطفاً این پرسش و پاسخ را در راستای «جهاد تبیین»، برای دوستان به اشتراک بگذارید؛ متشکر.

 

 

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام